Fräulein France

Książka historyczna z wątkiem obyczajowym w tle. Piękny opis "szaleńczego" ataku szybowcowego na belgijską twierdzę Eben Emael (kilkudziesięciu komandosów opanowało zespół umocnień), potem trochę mniej piękny opis kolaborującego Paryża. A madame France jest w znacznym stopniu podobna do całej Francji w tamtych czasach. Walczy z okupantem, ulegając mu. Ale najciekawsze są cytaty. Oto kilka z nich:

Str. 89:
"- Podobało się panu? - zapytała Rose-Marie w związku z Medeą. - Nasz Baudelaire miał rację: Kobieta chce jeść, kiedy jest głodna; chce pić, kiedy ma pragnienie. Chce, żeby ją [cenzura], kiedy ma ochotę. Kobieta jest naturalna, to znaczy odrażająca. Dodałabym jeszcze, że może się przestraszyć byle czego, ale jeśli ktoś naruszy jej prawa lub jej łoże, potrafi posunąć się znacznie dalej niż mężczyzna."

Str. 106 i odpowiedź na pytanie, dlaczego Belgowie nie zaminowali wielkich połaci trawy na dachach bunkrów Eben Emael:
"Tak, majorze Grimm, dachy fortu winny zostać zaminowane. Żądał tego sztab generalny w Liege. Ale żołnierze się temu sprzeciwili. Dlaczego? Bo chcieli mieć możliwość grania w piłkę na tej trawie! Futbol! Rozumie pan?"

Str. 123 i o francuskim ruchu oporu w czasie wojny:
"Dzięki kartotekom znajdującym się z prefekturze nawiązał znajomość z działaczami podziemia, jednak zaskoczyła go ich niezdolność do działania: nie mieli ani broni, ani oddziału szturmowego. W Paryżu zajmowali się głównie publikowaniem nielegalnych gazet, piętnujących rząd Vichy i nadużycia okupanta."

Str. 150 i o francuskiej polityce w czasie wojny:
"Petain jest wielkim człowiekiem. Gwarantem jedności kraju. (...) De Gaulle natomiast przygotowuje wyzwolenie. Wie pani, oni się bardzo dobrze znają. I to od dawna."

Str. 157 i o kolaborantach:
"Przed wojną, choć się starałem, byłem nikim, i na każdym kroku dawano mi to odczuć. A potem przyszli Niemcy, zaczęli rozdawać karty we Francji, i proszę: faceci tacy jak ja stali się panami tej karuzeli."

Dla chętnych miłej lektury!