wtorek, 7 września 2021

Szlus!


Dzień dobry Mój Czytelniku!

Dobrnąłem do 1000 postów na tym blogu i chyba... wystarczy. Zamykam blog o celu popularnym (popularyzatorskim?), natomiast zainteresowanych odsyłam do dwóch nowych stron mojego autorstwa:


1) Blog o nartach

https://blogonartach.blogspot.com/

Tu poruszana będzie tematyka narciarska, w tym:

- informacje o wyjazdach z instruktorem (to znaczy ze mną);

- relacje z wyjazdów;

- opinie o stacjach;

- przegląd przez inwestycje narciarskie.



2) Szkoła ekonomii

https://szkolaekonomii.blogspot.com/

Tu poruszana będzie tematyka ekonomiczna, jednakże w formie minimalistycznej (stricte merytorycznej i informacyjnej), a nie (jak dotychczas) popularnej, w tym:

- informacje o szkoleniach;

- materiały szkoleniowe;

- dane ekonomiczne i analiza danych ekonomicznych;

- wyjątkowo opinie na temat zdarzeń i transakcji.


Nie będzie już natomiast, może niestety, postów popularnych.


Dziękuję i zapraszam! Ponad 80 tysięcy wyświetleń uważam za wielki sukces, mój i Wasz!




poniedziałek, 6 września 2021

MSIC - Międzynarodowe Standardy Idiotyzmów Covidowych

Przerwany mecz Brazylia - Argentyna w el. MŚ w Katarze


Napisałem kiedyś książkę o tzw. MSSF-ach, czyli Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej. Pochwalę się trochę, że choć raczej nie jestem pierwszym autorem w Polsce, który o tych standardach napisał (ze dwóch innych by się znalazło), jestem natomiast z pewnością pierwszym autorem w Polsce, który o tych standardach napisał nienaukowo i praktyczne, albo inaczej (gra słów i zabawa ortografią): nie naukowo, lecz praktycznie. Nie na półkę, lecz komercyjnie. I jeszcze nie dość, że mi to wydali (Helion), to jeszcze na tym zarobili. Ja też nadal na tym zarabiam (tantiemy), ale to przy okazji.

Książka jest do kupienia tutaj:
https://onepress.pl/autorzy/maciej-skudlik

Natomiast analizując rzeczywistość covidową (nie mam na myśli samej choroby, która różne władze obchodzi tylko jako narzędzie, lecz otoczkę prawno-administracyjną) dochodzę do wniosku, że dziś obroniłaby się książka o MSID-ach, czyli Międzynarodowych Standardach Idiotyzmów Covidowych.

Przerwanie meczu miedzy reprezentacjami Brazylii oraz Argentyny tuż po jego rozpoczęciu przez miejscowy sanepid, gdyż na murawie mogli się znajdować (ba, znajdowali się pewnie) zawodnicy, którzy w ciągu ostatniego miesiąca mieli kontakt z Wielką Brytanią i nie podali tego w dokumentach, przejdzie już na trwałe do historii piłki nożnej. Do całości jeszcze brakowało spektakularnego aresztowania na murawie Neymara i Messiego. To dopiero byłby nius!

Zdarzenie jest tak idiotyczne, że klamrą wpisuje się w cały szereg idiotycznych regulacji zarówno międzynarodowych, jak i naszych rodzimych (my do tych MSID-ów dorzucamy mocne własne cegiełki), związanych z walką z chorobą, na którą w Polsce oficjalnie zmarło ok. 75 tys. osób z 2,9 mln osób zdiagnozowanych. Liczby bezwzględne robią wrażenie, ale względnie oznacza to odsetek śmiertelności równy 2,58 proc. wykrytych przypadków oraz 0,2 proc. odnośnie całego narodu. Przypuszczam, że w innych krajach odsetek ten może być podobny. Nie, że bagatelizuję, ale przypomnę, że dżuma likwidowała ponad 50 proc. populacji na terenie, gdzie się pojawiła, a grypa hiszpanka też dziesiątkowała (dosłownie) ludność.

Tymczasem mieliśmy już w kraju takie zarządzenia, każde wprowadzane ze śmiertelną (nomem omen) powagą, choć o części władze wolałyby dziś nie pamiętać:

  • Zamknięto parki i lasy przed wchodzeniem ludzi.
  • Zabroniono kierowcom myć samochody.
  • Zabroniono ruchu na świeżym powietrzu.
  • Zamknięto cmentarze na dzień Wszystkich Świętych.
  • W święta Bożego Narodzenia mogło się spotkać w domach maksymalnie 5 osób.
  • Młodzież dziś poważnie uzależnioną od mediów społecznościowych, smartfonów i komputerów, szkoła wypchnęła do nauki za pomocą mediów społecznościowych, smartfonów i komputerów.
  • Na meczach trzeba było chodzić w maskach na bramie, maski można było oficjalnie zdjąć na trybunie.
  • Hotelarze i restauratorzy mogą sprzedać 75 proc. miejsc, a pozostałe 25 proc. tylko osobom zaszczepionym, przy czym (w związku z RODO) nie mają prawa sprawdzać klientów pod kątem, czy są zaszczepieni.
  • W grudniu na trasach narciarskich pozwolono działać restauracjom, ale tylko na wynos, przy czym zdaniem sanepidu oznaczało to nie na stolikach przed knajpami, ale gdzieś indziej, tzn. chyba w samochodach narciarzy. Jak narciarze ze schabowym w ręku mieli zjeżdżać czarną trasą, tego sanepid nie precyzował.
  • W ogóle w Polsce zaroiło się od klientów różnych barów, którzy (na zimnie też) konsumowali zamówione jedzenie w samochodach. Jaki musiał potem w nich panować bałagan? To sanepidu nie interesowało.
  • Jak jechałem samochodem na mecz z kumplem, to podobno (nie miałem zamiaru tego respektować) i ja jako kierowca, i on jako pasażer, mieliśmy mieć założone maski.
  • W czasach gdy pozamykane na amen były hotele, gdybym musiał w jakiś przyczyn jechać do Szczecina (600 km), musiałbym zmęczony z niego wracać tego samego dnia, bo noclegi dla kierowców były zabronione.
  • Aby nie narazić ludzi na ciężką chorobę zaczynającą się od przeziębienia, w sklepach zimą wprowadzono limity ilości klientów, więc klienci stali po kilkadziesiąt minut... na mrozie, oczekując na prawo wejscia.

Tego wszystkiego jest więcej, ale jeśli ja, Ty, oni wszyscy nie widzicie, hmmm, małego rozsądku tych poczynań, to znaczy, że... oglądacie za dużo telewizji.

A międzynarodowo? Międzynarodowo też:
  • Chcesz odwiedzić swoje dzieci/wnuki/niewłaściwe skreślić w Wlk. Brytanii, to musisz nie smarkać i nie kaszleć na lotnisku, a na miejscu udowodnić oficjalnym certyfikatem, że jesteś zdrowy lub już kupiłeś od międzynarodowej szajki farmaceutycznej (przypomnę, że koncerny te mają oficjalne wyroki za korupcję) ich produkt.
  • Jak przejeżdżasz tranzytem przez niektóre kraje, traktują Ciebie jak zadżumionego: specjalne korytarze, specjalne stacje benzynowe, czas (krótki) na opuszczenie danego kraju.
  • Jak pisała o tym Iwona Blechaczyk (Trucking Girl), Europa w ramach walki z pandemią i groźnym wirusem... pozamykała kierowcom ciężarówek kible i prysznice przy parkingach autostradowych.
  • W Australii nie ma prawa wychodzenia z domu, więc Australijczycy muszą ze swoich chujawejów wysyłać zdjęcia, co robią, i że siedzą w domu.
  • Mecze Copa America w Brazylii i zawody olimpijskie w Tokio toczyły się... dla nikogo, tj. bez widzów na arenach.
  • We Włoszech, Grecji, itp. bez specjalnej przepustki zdrowotnej nie wejdzie nikt do knajpy.
  • A teraz sanepid brazylijski przerwał brutalnie (nie aresztowali jednak ani Neymara, ani Messiego) mecz Brazylii z Argentyną.

Basta. Tego też jest więcej. Ale chyba nikt normalny nie stwierdzi, że KAŻDE DZIAŁANIE władz z tych ww. ma swoje uzasadnienie. Bo jeśli tak twierdzi, to mamy dysonans poznawczy, i albo ja, albo on – ktoś z nas ma coś nie tak z postrzeganiem świata i normalną oceną rzeczywistości.

Jak myślicie? Ja czy on? 
W Pińczowie obowiązywał zakaz wstępu do parku miejskiego
w obawie przed covidem


niedziela, 5 września 2021

Nie ma walki dobra ze złem. Jest walka silnych ze słabymi


 — Odbywa się wielkie testowanie społeczeństwa w warunkach szczególnych – czyli na co władze mogą sobie pozwolić ze swoimi obywatelami: gdzie jest granica ograniczania wolności.

— To nie jest gra dobra ze złem, jest próba przyporządkowania państw słabych państwom silnym.

To dwie tezy, które można wyciągnąć z książki Stanisława Michalkiewicza. Cóż, tezę 1. potwierdza życie, np. podejście do programu szczepień (test, co można narzucić – i nie poruszam tu w ogóle zasadności bądź niezasadności medycznej, to nie ten temat) oraz paszportów szczepionkowych (test, jak bardzo można ograniczyć wolność) w różnych krajach. Bardzo różne są oblicza otoczki tego programu. I jakże inną mamy narrację dziś (wrzesień) w tychże krajach. W Izraelu (zarządzanie strachem) doszli już do wniosku, że aby rozszerzyć test, co można narzucić, głosi się, że dwie dawki szczepionki są nieskuteczne i konieczna jest trzecia. W Polsce (zarządzanie przywilejami) władze raczej wiedzą, że "korony" społeczeństwo już się nie boi (nie oceniam, czy to zasadna teza, jednak widać, że postawił ją rząd), natomiast że bierze to społeczeństwo udział w programie w celu uzyskania przywilejów (czytaj odzyskania praw utraconych). Nie ma więc mowy o obowiązkowej trzeciej dawce, w ogóle o żadnej trzeciej dawce, bo wówczas ci z dwoma (i paszportami covidowymi na tej podstawie) mogliby się poczuć zrobieni, jak to się u nas na Śląsku godo, za bozna. Jest ochrona tych, co kupili. Rząd polski broni więc jak niepodległości skuteczności dwóch dawek.

Oddajmy głos autorowi:

Świat. Polityka zagraniczna

"Ameryka ma do nas trzy interesy. Po pierwsze – żebyśmy udostępniali Stanom Zjednoczonym swoje terytorium dla potrzeb globalnej rozrywki. Po drugie – żeby Polska utrzymywała tu amerykańskie wojsko i kupowała amerykańską broń. Po trzecie – by Polska kupowała amerykański gaz."

"Jak dotąd bowiem zabawy naszych Umiłowanych Przywódców w mocarstwowość nie przyniosły Polsce żadnych korzyści. Ukraiński "Majdan" doprowadził do rozbioru Ukrainy. Podobnie mizerne efekty przyniosło zaangażowania naszego nieszczęśliwego kraju a awantury z Panią Swietłaną Cichanouską*) w roli jasnego idola. Stworzyło to białoruskiemu prezydentowi Łukaszence okazję do rozprawienia się z polską mniejszością na Białorusi."

"W polityce bowiem trzeba mieć z góry przygotowaną odpowiedź co najmniej na dwa pytania: co mi dasz, jak ci to zrobię, i co mi zrobisz, jak ci tego nie dam."

*) Ja widziałem, że w oryginale (cyrylicą) nazwisko to było pisane "Tichanowskaja".


Polska. Polityka krajowa

"Pierwsze to deklaracja pana ministra Niedzielskiego (...), że NIGDY już nie wrócimy do stanu sprzed epidemii."

"Ekipa "dobrej zmiany", realizująca projekt rekonstrukcji przedwojennej sanacji*), która była formacją etatystyczną, jeśli nie socjalistyczną, próbuje z kolei podporządkować władzy politycznej wszystkie dziedziny życia w myśl art. 4 ust. 1 konstytucji kwietniowej z 1935 roku, według którego "w ramach państwa i w oparciu o nie kształtuje się życie społeczeństwa". Wynika z tej formuły, że poza państwem nie ma i nie powinno być żadnego życia."

"Ponieważ większa część obywateli nie rozumie mechanizmów funkcjonowania państwa, więc nie zdaje sobie sprawy, że jest przez rząd przekupywana ich własnymi pieniędzmi."

*) Ja nie mam prawa "pamiętać" czasów rządów "pierwszej" sanacji, ale moja ś.p. babcia pamiętała. I z tego z kolei co ja zapamiętałem, nie darzyła tych czasów (delikatnie mówiąc) sentymentem.


Dostało się też Kościołowi instytucjonalnemu:

"Z funkcji narodowego przewodnika moralnego abdykowało również duchowieństwo katolickie.

Uważam bowiem, że w Kościele zachodzą takie same procesy jak w partii komunistycznej, tyle że opóźnione o fazę, czyli o jakieś 50 lat."


Stanisław Michalkiewicz pisze też o tym, o czym już wszyscy wiemy: ma on w ręku opinię prawną, że wszystkie ograniczenia pandemiczne zostały wprowadzone nieprawidłową ścieżką prawną (czyli są nieważne), a część z nich byłaby nieważna i przy właściwszej ścieżce – nie są bowiem zgodne z konstytucją. 

Było to dokończenie recenzji na bazie rozdziałów 2., 3., 4. i 5. Nie z każdym zdaniem autora się zgadzam, przy czym widzę, że główną wizją otoczenia przez niego jest cytowana teza:

"Historia świata to niekończąca się opowieść o spiskach, które albo się udały, albo się nie udały – bo na szczęście nie wszystkie spiski się udają."


piątek, 3 września 2021

Porzućcie wszelką nadzieję

Okładka książki S. Michalkiewicza


 — Porzućcie wszelką nadzieję — takie jest przesłanie rozdziału 1. książki Stanisława Michalkiewicza. 

Ja obiecałem kilku kolegom recenzję w rozmowie bezpośredniej, będzie jednak tych recenzji kilka, w każdym razie więcej niż 1 – zgodnie z definicją słowa "kilka". Będzie ich więcej, bo mogę i chcę podzielić się z Czytelnikami moimi doznaniami z tego "świeżaka" na bieżąco, a siły zdarzeń i wymagań tego świata (praca, wczorajszy mecz) nie pozwalają mi na dzienne przebrnięcie więcej niż 100 stron, a bywają takie dni, że i 50 to dużo. Wczoraj udało się (rozdział 1. plus) przebrnąć okrągłe... 88. I od razu się usprawiedliwię: to nie na cześć "faszystów" (choć niektórzy pod tę kategorię podciągają Stanisława Michalkiewicza), po prostu na tej stronie 88. wczoraj padłem.

Stanisław Michalkiewicz nie każdemu "odpowie" (czytaj: będzie odpowiadał – pozwalam sobie na taką grę słów, bo ona pasuje do używanej systematycznie techniki przez autora recenzowanej książki), na pewno nie "odpowie" np. wicepremierowi Lapidowi i słusznej linii politycznej jego kraju, nie odpowie na pewno ludziom, którzy inspirują sobie rację do zarządzania w tę i we w tę Polakami. Nie da się jednak ukryć, że Stanisław Michalkiewicz jest uznanym, choć dla wielu kontrowersyjnym, analizatorem rzeczywistości politycznej – niczym prof. Dudek, red. Ziemkiewicz, czy red. Warzecha. To absolutna czołówka w kraju.

Wbrew tytułowi "Protokoły mędrców kowida" nie są o koronawirusie, w każdym razie nie tylko o nim, albo inaczej: jest o procesie "zniewalania" i "ogrywania" nie tylko narodu polskiego, ale i innych "narodów" – przy czym koronawirus przedstawiony jest tu tylko jako pretekst i... jeden z wielu, wcale nie najistotniejszy, wątek tego procesu. Przesłanie jest natomiast smutne:

 — Porzućcie wszelką nadzieję, mamy do czynienia z procesem starannie zaplanowanym na dłużej, o wiele dłużej!

Książka jest ciekawa, serdecznie ją polecam, a dla niecierpliwych cytuję parę fragmentów. Najpierw fragment z mowy wstępnej (jest znakomita, już tylko ona jest warta dla wizyty w księgarni... internetowej) Tomasza Sommera:

"To, że do walki z wolnością zostanie użyta w końcu także medycyna, od dawna było więcej niż pewne. Przewidywał to na przykład socjolog Tomasz Szasz, autor koncepcji "państwa terapeutycznego".

(...)

Szasz był obrońcą wolności indywidualnej, a za jej największe zagrożenie uważał sojusz między państwem a medycyną. Uważał, że gdy medycyna jest częścią państwa, funkcjonuje jak religia państwowa – ludzie bardziej wierzą w zdrowie niż zbawienie, w leki niż w modlitwę, w lekarzy niż w księży. Zwracał uwagę, że lekarze, w takim układzie, stają się kapłanami tej religii.(...)

Tomasz Szasz nie przewidział natomiast, że największym polem do działania dla "państwa terapeutycznego" będzie walka z chorobami leczonymi zbiorowo. O ile bowiem państwo nie jest szczególnie zainteresowane leczeniem chorób indywidualnych, bo wiąże się to z analizą indywidualnych przypadków, to bardzo zainteresowane jest leczeniem zbiorowym, a konkretnie ograniczaniem praw ludzi i ściąganiem od nich pieniędzy pod takim pretekstem."


I dalej już myśli Michalkiewicza. Cytuję dosłownie – to nie moje wypowiedzi – Michalkiewicz uważa, że mamy do czynienia z przedłużeniem życia komunizmu, a tam rola pewnej grupy narodowo-religijnej w ścisłym kierownictwie założycieli była oczywista:

"Dodatkowym sojusznikiem żydokomuny może okazać się epidemia koronawirusa, dzięki której – jak to w przypływie szczerości wyznał stary żydowski finansowy grandziarz Jerzy Soros – możliwe stało się przeprowadzenie przedsięwzięć, które w normalnych warunkach byłyby niemożliwe, albo bardzo trudne do przeforsowania."


O ułatwieniu działań dzięki głupocie społeczeństwa:

"Pamiętam, że musiałem to tłumaczyć, a nawet narysować studentom trzeciego roku, bo okazało się, że nie wiedzą, dlaczego pory roku się zmieniają i dlaczego pewne linie na globusie nazywają się zwrotnikami."


O polityce klimatycznej:

"Jedną z takich korzyści jest eliminowanie paliw kopalnych – żeby w ten sposób zmusić państwa głupie i słabe do wyrzeczenia się nośników energii, którymi u siebie dysponują, na rzecz nośników, którymi nie dysponują i będą musiały kupować je w państwach mądrzejszych i silniejszych."


Na razie tyle. Będzie więcej... za jakiś czas.